634

Lindisfarne
www.flickr.com

xaneiro, 21: batalla de Firaz na que os árabes Rashidun (15000 homes) baixo Khalid ibn al-Walid derrotan unha combinación de bizantinos, persas e árabes cristiáns en Mesopotamia, moi superiores en número.

febreiro, 4: batalla de Dathin, na que forzas Rashidun baixo Yazid ibn Abi Sufyan derrotan os árabes cristiáns nas proximidades de Gaza. Os xudeus locais celebran a vitoria musulmá ao ter sido perseguidos polos bizantinos.

febreiro, 15: Khalid asiste de xeito clandestino en a Meca á peregrinación anual, antes de trasladarse a al-Hira.

abril: catro exércitos musulmáns comandados respectivamente por Amr, Yazid, Shurahbil ibn Hassana e Abu Ubaidah ibn al-Jarrah xúntanse nas ribeiras do Yarmouk, na fronteira bizantina.

Abu Ubaidah ibn al-Jarrah invade Palestina e Khalid diríxese cara Syria desde al-Hirah coa metade do seu exército, uns 8000 homes.

batalla de Qarteen: Khalid derrota os ghassánidas, capturan al-Qaryatayn e outras cidades da zona.

abril, 24: batalla de Marj Rahit, na que Khalid derrota os bizantinos e os seus aliados ghassánidas (15000 homes) e envía unha columna de cabalería a saquear os arredores de Damasco.

os musulmáns toman a cidade de Bosrah, ao leste do Xordán, que tiña un continxente de 12000 homes. Khalid impón o pagamento dun tributo.

Dagoberto I destitúe a Pipino de Landen do seu cargo de mordomo de palacio e reteno en Neustria. O seu posto ocúpao Ansexisel, fillo de Arnulfo de Metz, que casa con Begga, filla de Pipino. Ansexisel colabora nas súas funcións con Cuniberto de Colonia.

para consolidar a sucesión, e para contentar a nobreza de Austrasia, Dagoberto I nomea rei a Sixeberto III (3 anos), fillo seu con Ragnetruda.

Dagoberto I tamén estende a súa autoridade sobre os bretóns.

Eanfrith de Bernicia e a súa escolta persoal son asasinados por Cadwallon ap Cadfan de Gwynedd durante unhas negociacións de paz. Oswald, irmán seu e un dos fillos de Ethelfrith de Northumbria, cristián céltico, exiliado en Iona (Dál Riata) e regresa do exilio logo de 18 anos.

Oswald, apoiado por escotos e pictos mata a Cadwallon na batalla de Heavenfield e unifica Deira con Bernicia e convértese no novo rei de Northumbria, aliándose con Wessex, mediante o seu casamento coa herdeira do rei.

morre Suintila no ostracismo.

Heraclio, enfermo e feble, con escasa popularidade en Oriente, é incapaz de dirixir o exército na súa resistencia fronte a nova ameaza árabe. Envía a Theodoro, irmán seu, para reunir forzas e recuperar territorios perdidos pero os monofisitas e os xudeus apoian a intervención árabe.

xullo, 30: os musulmáns derrotan en Ajnadayn, ao SO de Xerusalem, aos bizantinos (9000 homes) dirixidos por Theodoro. Heraclio, en Emesa, retírase a Antioquía. A rexión dos ghassánidas e Palmira caen en mans musulmáns.

agosto, 23: morre Abu Bakr, que é sucedido por Umar ibn al-Chattab, un dos colaboradores máis próximos a Muhammad, como 2º califa do islam.

setembro, 19: Khalid ibn al-Walid ocupa Damasco, a primeira cidade de certa entidade. A quen o desexe permíteselle retirarse a Antioquía, sen ser atacados.

batalla de Maraj-al-Debaj: sen embargo, unha columna bizantina con refuxiados de Damasco (10000 homes) é aniquilada cerca de Antioquía.

outono: os persas baixo Bahman Jadhuyih (10000 homes) derrotan un exército musulmán que se internara en Persia na ‘batalla da ponte’, no Eufrates, cerca de Kufa. Os elefantes persas desbandan os musulmáns pero o xeneral persa non os persigue nin aniquila.

inicio de hostilidades entre o Tíbet e o imperio chinés.

escríbese en Madinat o ‘diwan’, que regula a distribución dos despoxos da guerra contra os bizantinos e que logo servirá de norma para o financiamento dos estados musulmáns.

Taizong ordena construír o palacio Daming, residencia imperial de verán, como agasallo persoal a seu pai.

Sophronios, patriarca de Xerusalem, monofisita e vehemente opositor a Heraclio. Envía cartas a Honorio I e o resto de patriarcas de oriente explicando as súas posturas teolóxicas.

Heraclio decreta a conversión obrigatoria de todos os xudeus do imperio.

o reino Tuyuhun é invadido por tropas chinesas baixo Li Jing, xeneral da dinastía Tang.

Aidan de Lindisfarne, misioneiro irlandés, é chamado por Oswald para fundar un bispado na sagrada illa de Lindisfarne e restablecer o cristianismo en Northumbria.

Birinus, misioneiro franco, desembarca no porto de ‘Hamwic’ (cerca do actual Southampton) na súa misión para reintegrar volver Wessex no cristianismo.

633

Isidoro
misviajesconhistoria.blogspot

Abu Bark comeza unha campaña contra a tribo árabe de Kindah, na rexión de Iemen.

marzo, 18: a península Arábiga está unificada baixo Abu Bark.

abril: un exército musulmán (18000 homes) baixo Khalid ibn al-Walid invade Mesopotamia. Obtén vitorias decisivas na batalla de Chains (Kuwait) e na batalla do Río (Iraq).

maio: na batalla de Walaja, Khalid derrota os persas e os seus aliados cristiáns.

batalla de Ullais: Khalid derrota un enorme exército persa (70000 homes) cerca do Éufrates e asedia a cidade de Hira. Os asediados non tardan moito en renderse e ofrecer agasallos a Khalid.

xuño, 3: tratado de reconciliación (nove artigos) entre católicos e monofisitas redactado polo patriarca Kyros. Logo das reservas de Sophronios de Xerusalem, o patriarca de Constantinopla Serxio I publica o pséphos (‘decreto’), que prohibe os debates sobre a natureza de Cristo.

xullo: no asedio de Anbar, Khalid fai que se renda o gobernador persa, que é autorizado a retirarse.

batalla de Ein ut Tamr: o exército musulmán ataca un posto de control na fronteira persa.

agosto: batalla de Dumat al-Jandal, na que un exército musulmán (10000) baixo Khalid derrota árabes cristiáns en rebeldía contras os musulmáns.

outubro, 12: batalla de Hatfield Chase: Penda de Mercia e Cadwallon ap Cadfan de Gwynedd vencen a Edwin de Northumbria, que morre no combate. Northumbria volve separarse en Deira e Bernicia. Osric, sobriño de Edwin, é rei de Deira e o fillo de Aethelfrith, Eanfrid, que retorna de territorio dos pictos é rei de Bernicia, ambos pagáns.

Paullinus de Iork foxe cara Kent coa raíña Aethelburga e a súa filla Eanflaed (7 anos), onde se converte en bispo de Rochester. Eanflaed medra baixo a protección do rei Eadbald de Kent, tío seu.

Dagoberto I alíase cos saxóns contra os eslavos.

Khalid ibn al-Walid reprime unha rebelión de varias tribos árabes e impide que abandonen o islam. Tamén consegue someter os lahkmidas.

inverno: Cadwallon é asediado por Osric en Eboracum pero consegue saír da cidade coas súas tropas por sorpresa e destrúe o exército de Osric.

novembro: Khalid coordina ataques nocturnos contra os árabes cristiáns nas batallas de Muzayyah, Saniyy e Zumail.

Li Chung Feng constrúe un ‘globo celestial’.

Songtsen Gampo, rei de Tibet, establece a súa capital en Lhassa.

decembro, 5: IV concilio de Toletum, presidido por Isidoro e no que Sisenando é recoñecido rei lexítimo e Suintila é condenado por ladrón, asasino e corrupto; establécese como obrigatoria a elección do rei polos nobres e a igrexa, sendo o rei unxido por Deus e, polo tanto, inviolable.

Xermán, mencionado como bispo de Dumio.

Caliabria, sé episcopal. O bispo Servus Dei asina as actas do IV concilio de Toledo. O lugar é unha ceca goda, como resultado da imposición de tributos na zona. A existencia de moedas de ouro na zona representa a expresión da afirmación simbólica e efectiva do poder central. Os bispos eran axentes recadadores do poder central, con influencia non só sobre cuestións relixiosas. Que Caliabria fose bispado pode deberse á influencia de Witerico (rei godo, 603-610), cabeza dun grupo nobiliario lusitanos con importantes bens na zona logo da conquista do reino suevo.

a caída de Xerusalem en mans de Heraclio e a presión deste sobre os xudeus ocasiona unha nova diáspora que chega, en parte, a Hispania. Sen embargo, tamén aquí existe xa gran presión sobre esta etnia como testemuñan as resolucións do IV concilio de Toledo: ‘todos os nenos xudeus deben ser arrebatados a seus pais e recluídos en mosteiros, ou en mans de relixiosos para ser formados no cristianismo’, ou ‘se un converso trata con algún xudeu pode ser escravizado e o xudeu publicamente lacerado’.

o reino britano de Strathclyde ten Dumbarton como capital.

Dagoberto I casa con Nantechilda logo de repudiar a Gomatruda.

632

Abu Bakr, sucesor de Muhammad
nunha miniatura persa
es.wikipedia.org

xaneiro, 27: eclipse de sol.

Seondeok, raíña de Silla, en Korea.

marzo, 9: último sermón de Muhammad no val do Uranah, no monte Arafat.

abril, 8: Cariberto II é asasinado en Blaye (Gironde), posiblemente por orde de Dagoberto I, xunto co seu fillo, inda un cativo. Dagoberto I é novamente o rei de todos os territorios francos.

xuño, 8: Muhammad morre en Madinat, probablemente dunha infección. A nova produce grandes disturbios.

Abdallah Abu Bakr, sogro de Muhammad, é o primeiro califa dos musulmáns. Algúns consideran esta sucesión unha usurpación e sepáranse (xiítas ou xiís), considerando a Ali ibn Abi Talib o sucesor lexítimo.

Abu Bakr encarga ao xeneral Khalid ibn al-Walid acabar coas disidencias; as accións militares que emprende son as chamadas ‘guerras de Ridda’.

xuño, 16: logo de novos disturbios sube ao trono persa Yazdegerd III (8 anos).

Martianus, bispo de Constanza.

setembro: na batalla de Buzakha, unha columna islámica (6000) baixo Khalid ibn al-Walid derrotan os rebeldes ‘apóstatas’ baixo Tulayha, nas proximidades de Ha’il, Arabia Saudita).

decembro: batalla de Aqraba, onde Abu Bakr derrota máis rebeldes (40000 homes) baixo Musaylimah, nas chairas de Aqraba.

Kubrat establece a confederación da ‘gran Bulgaria’, collendo as rendas da súa tribo, os búlgaros utigures, e expulsando os avaros das súas terras. Domina desde o delta do Danubio ata o Volga.

Xuanzang, escribe sobre dúas grandes estatuas de Buda no val de Bamiyán.

primeira incursión musulmá en Chipre.

os reis de Karachahr, Kashgar e Khotan, en Tarim, aceptan a soberanía chinesa.

case toda Arabia está baixo Abu Bakr, que envía mensaxes a Heraclio e Yazdegerd III convidándoos a someterse ao islam.

Dagoberto I ten que afianzar as súas fronteiras orientais contra Samo, confiando a tarefa aos saxóns, os austrasianos e a Radulfo, duque de Turinxia.