o tesouro de Alarico, unha lenda?

representación do soterramento de Alarico
no leito do río Busento
con parte dos seus tesouros

como escribiu Georges Duby, o tesouro dun soberano é a base do seu poder.

no verán de 410, logo de entrar en Roma e saqueala durante tres días, Alarico e as xentes que lideraba dirixíronse ao sur da 'bota' italiana para tratar de pasar a Africa. nom puido ser debido a azares mariñeiros e cando regresaban ao norte e estaban acampados en Cosenza morreu o lider godo. xa era outono.

un dos textos de Jordanes cóntanos que Alarico chegara a Calabria cun 'botín resultado das súas peripecias por toda Italia' (ibi ergo veniens Aralicus rex vesegothorum cum opibus totius Italiae quas in praeda diripuerat).

o certo é que Alarico xa participara na batalla de Frigidus en 394, que deixou a Teodosio I como único rexente do Imperio Romano. pouco despois desa batalla Alarico pasou a encabezar un 'exército' de godos que circulou constantemente por diversas partes do imperio, tanto na pars orientis como na pars occidentis.

paseáronse durante anos por Epiro, Illyricum, Tesalia, Atica, Peloponeso, Noricum, Pannonia e Italia. sitiaron Constantinopla, Atenas, Ravenna e finalmente tamén Roma. e como produto desas peripecias o tesouro que se foi acumulando debía ser inmenso.

e se nom o era os feitos convertéronse en lenda, perdura inda hoxe. seguindo as fontes literarias dispoñíbeis propoñemos aquí unha especie de itinerario e contabilidade do dito tesouro.

408, logo das batallas de Pollentia e Verona, onde Estilicón derrotou aos 'godos', estes pode que tiveran perdido algún carro con tesouros.

408, logo de sitiar Roma e das negociacións con Senado a cidade decide pagar:

- 5000 libras de ouro,

- 30000 libras de prata,

- 4000 vestidos de seda,

- 3000 peles tinguidas de púrpura,

- 3000 libras de pementa.

410, logo do terceiro sitio de Roma Alarico entra na cidade e lévase consigo inmensas riquezas produto do saqueo dos bens móbeis de moitas casas aristocráticas de Roma e tamén

- os tesouros do forum pacis, onde se depositaban moitos obxectos de valor de ouro e prata conseguidos logo das vitorias militares romanas; por exemplo o produto do saqueo do Templo de Xerusalem (o candelabro dos Sete Brazos, vasos sacros, a Arca da Alianza, a Mesa de Salomón, ...) tal e como aparece representado no arco de Tito.

410, Xordanes cóntanos que Alarico foi soterrado no leito do río Busento xunto con parte do tesouro acumulado ('Alaricum cun multis opibus obruunt')

414, Ataúlfo, novo líder godo casa en Narbona con Gala Placidia e como dote agasállaa con

- 50 mozos de gran beleza vestidos de seda con dúas bandeixas (missoria) cada un, unha con moedas de ouro e outra con pedras preciosas de valor incalculábel.

415, en Barcino Ataúlfo e os godos deben realizar pagamentos astronómicos para que os vándalos lles vendan racións de trigo para alimentarse eles e as súas familias.

507, Alarico II é derrotado e morto na batalla de Vouillé polos francos dirixidos por Clodoveo. o tesouro real, depositado en Tolosa, tamén e capturado e trasladado a Angouleme.

sen embargo, segundo Procopio, o tesouro estaba fragmentado e unha parte importante estaba a salvo en Caracasona. os francos sitian a cidade para capturalo pero Teodorico envía un exército para recuperalo e trasládao a Ravenna.

526, morre Teodorico e o seu sucesor Atanarico devolve o tesouro a Amalarico, fillo lexítimo de Alarico II. Amalarico reside en Narbona.

531, Childeberto I, rei franco, coa excusa de rescatar a súa irmá, casada con Amalarico e maltratada e vexada por el, ataca Narbona e Amalarico decide retirarse a Barcino. os francos apodéranse dunha nova parte do tesouro godo e lévano consigo na súa retirada a Gallia. no tesouro capturado por Childeberto había obxectos preciosos das igrexas:

- 60 cálices,

- 15 patenas,

- 20 cofres cheos de evanxeos e libros litúrxicos.

semella lóxico que outra parte do tesouro godo fose conservado por Teudis, sucesor de Amalarico e o acompañase durante o seu reinado.

durante un tempo Theudis e os seus sucesores como rex gothorum nom tiveron sede fixa ata que Toletum pasou a ocupar esa categoría. polo tanto o tesouro acompañaríaos e estaría en cidades como Hispalis, Emerita ou Corduba, onde sabe que residiron. ata chegar a Toletum, que foi capital a partir de Atanaxildo e Leovixildo.

584, a derrota dos suevos por parte de Leovixildo tamén debeu supor a captura do tesouro real suevo, que iría a engrosar o godo, en Toletum.

711, Musa ibn Nusayr conquista Toletum e captura tamén o tesouro godo. as fontes árabes contan que era inmenso e inda incluía os obxectos preciosos do forum pacis antes mencionados.

as fontes árabes tamén comunican que o botín foi trasladado a Damasco, capital do califato, onde se lle perde a pista e nunca se volve saber del.

FONTE PRINCIPAL: ARCE, Javier Alarico. la integración frustrada (365/370-410 aD), pp. 159-162

558

retrato de Clotario I
Jean Du Tillet, Recueil des rois de France
es.wikipedia.org

os avaros penetran en Pannonia cada vez en maior número. Isto empurra os lombardos cara Italia.

Xoán de Biclaro, un mozo xa ordenado, godo e católico, é enviado a Constantinopla, onde estudará tanto en latín coma grego.

maio, 7: a raíz dos tremores de terra a cúpula de Hagia Sophia acaba colapsando; Xustiniano ordena reconstruíla.

Conall mac Comgaill, rei de Dál Riata (costa oeste de Escocia).

decembro, 13: Childeberto morre sen descendencia, polo que todo o reino franco queda unificado de novo baixo Clotario I, alcumado ‘o vello’.

556

Martiño de Dumio
Codex Albeldensis, 976
es.wikipedia.org

febreiro, 21: morre Maximianus de Ravenna.

abril, 5: Martiño, bispo de Dumio.

abril, 16: logo de nove meses de ‘sé vacante’ Xustiniano impón a Pelaxio I, apocrisiarius en Constantinopla, como bispo de Roma, quen, pese a ser romano, é moi mal aceptado na cidade, acusado incluso de ter envelenado a Vixilius. Pelaxius trata de aproximar posturas entre Roma e Constantinopla pero sen éxito.

Xustiniano ordena a Amancio que vaia a Antioquia para encontrar, arrestar, torturar e exterminar os últimos pagáns da cidade así como para queimar todas as bibliotecas privadas.

Clotario I ataca saxóns e turinxios e somete os bávaros, que pasan a depender de Austrasia. Impón un tributo anual de 500 vacas.

ante os rumores de que Clotario I morreu en campaña Childeberto I aproveita para devastar a rexión en torno a Reims.

Cynric e o seu fillo Ceawlin de Wessex loitan contra os britanos en Baranburh (Wiltshire).

Narsés derrota un exército de herulos que penetra en Italia.

guerra lázica: un continxente bizantino ao mando de Xustino retoma Archaeopolis e derrotan o exército persa. Tamén son derrotados polos bizantino que defenden Phasis.

Cosroes I decide abrir negociacións de paz con Xustiniano.

555

www.evi.com

marzo: Axila retírase a Emerita, onde é asasinado polos seus propios homes. Todos os godos recoñecen agora a Atanaxildo, que ten que aceptar oficialmente a presenza bizantina. A corte está en Toletum, entre outras cousas porque a cidade máis importante, Hispalis, é autónoma a respecto dos godos. Atanaxildo debe ser especialmente tolerante cos católicos en pago á súa axuda na súa rebelión.

as últimas unidades militares ostrogodas réndense en Salerno.

Magnachar sucede a Butilin como conde alamano.

xuño, 7: de regreso a Roma morre Vixilius en Siracusa e o seu cadáver é transportado a Roma e soterrado en Martiño ai Monti.

morre Erb de Gwent, o seu reino é dividido entre Gwent e Ergyng no sur de Gales.

verán: guerra lázica: o exército bizantino ao mando de Bessas é repelido e obrigado a retirarse de Archaeopolis.

xullo: os xudeus e samaritanos rebélanse contra os cristiáns.

Guzabes II é convidado a observar o asedio dunha fortaleza en mans dos persas e é asasinado polos mandos militares bizantinos.

na dinastía chinesa Liang, Jing Di (12 anos) sucede a seu pai Yuan Di e é declarado emperador polo xeneral Chen Baxian.

Taliesin, o poeta británico, é un poeta cortesán do rei Brochwel de Powys.

Cybi Felyn, abade de Holyhead, morre no seu mosteiro en Caer Gybi.

Latakia destruída por un tremor de terra.

Childeberto instiga contra seu irmán Clotario I e logra que saxóns e turinxios se rebelen contra el.

Garibaldo, duque de orixe franca ou burgunda, funda a dinastía dos Axilolfingos, que reina sobre Baviera.

novembro – decembro: morre Teudebaldo de Austrasia (20 anos) sen descendencia masculina e os seus territorios pasan a Clotario I, que casa con Vuldetrada, viúva do seu sobriño. Childeberto azuza a Chramno, fillo de Clotario I, para que se rebele contra seu pai, pero este ten que escapar e refuxiarse en Dumnonia (Bretaña).

540

Casiodoro traballando en Vivarium
codex Amiantinus
es.wikipedia.org

Iustinus, cónsul.

continxentes búlgaros logran penetrar ata Corinto e case Constantinopla.

Narsés regresa a Constantinopla. Witixes acepta rendirse, pero segundo a versión que Narsés leva ao emperador (no está claro que sexa certa), Witixes ofrece a súa rendición ante Belisarius, non ante Xustiniano. Por iso Xustiniano envía os seus propios negociadores e ofrece repartir Italia: o sur para o Imperio e o norte para os godos. Esténdense rumores de que os godos apoian a Belisarius como emperador.

maio: Belisarius non acepta estes termos, conquista Mediolanum e estreita o asedio de Ravenna, ata que os godos teñen que renderse incondicionalmente. Xustiniano outorga a Witixes o título de patricius e concédelle terras en Asia Menor, onde é trasladado con Mathaswinta. As tropas godas que o elixen poden engrosar as filas imperiais.

Belisarius consolida Italia e comeza operacións de limpeza, capturando fortificacións godas de menor rango. Ticinum e Verona, ao norte do Po, seguen en mans godas.

Cosroes I, consciente da debilidade de Xustiniano, ordena invadir Syria sen previo aviso e chega ata o mar. Na súa decisión inflúe unha embaixada goda que chega a Ctesiphonte. Os persas asedian Antioquía e ofrecen respectala a cambio dun tributo de media tonelada de ouro. A oferta é rexeitada e saquean a cidade: os persas levan de volta estatuas de mármore e mosaicos que quedaban na cidade; tamén os traballadores metalúrxicos.

grupos godos resistentes elixen a Hildebaldo como rei para seguir a loita contra os imperiais: este nomea a Totila, sobriño seu, como xefe militar. Os godos reconquistan Venecia e Liguria.

xuño: eclipse solar visible en Cerdeña, Roma, Dalmacia e Moesia.

Solomon volve a Africa e captura os montes Aurès dos mauros e fai chegar a autoridade imperial a Numidia e Mauretania Sitifensis. Theveste é restaurada e fortificada.

prosegue a política imperial de consolidar cidades e postos fortificados; por exemplo, Gafsa (Africa) e Nikopolis (Balcáns)

seguen as catástrofes naturais en Syria e Italia, onde se desborda o Po, que anega as rexións próximas.

en Xapón Soga no Iname logra imporse no clan Soga e é nomeado Ō-omi (primeiro ministro).

Vixilius rexeita o monofisismo en carta a Xustiniano e Mennas.

Xermanus, bispo de Lutecia.

Casiodoro funda un mosteiro nas súas propiedades: a escola de Vivarium atende a homes de gran cultura que copian todo tipo de manuscritos, ao que se dedican en exclusiva.

o cambio climático continúa coa baixada das temperaturas (obsérvase unha diminución do crecemento das árbores nestes anos), incrementado quizás polo impacto dun cometa, o que aumentaría os efectos causados pola nube de cinza procedente da erupción do Krakatoa.

Himyar de Iemen emprende unha expedición militar contra a Meca.

continxentes francos penetran en Tarraconensis ao mando de Childeberto I e Clotario I, que toman Pampilona e proseguen cara o sur, asediando Caesaraugusta.

534

restos atopados nunha basílica paleocristián en Septem
es.wikipedia.org

Xustiniano e Decius Paulinus, cónsules: este o último cónsul nomeado para a pars occidentis.

marzo: Xelimer foxe ás montañas pero logo de pasar nelas todo o inverno entrégase finalmente a Belisarius no monte Papua. El e grandes cantidades de vándalos son trasladados a Constantinopla.

abril: Belisarius deixa Carthago ao mando de Archelaos, novo prefecto do pretorio e do xeneral Salomon, que dispón dunha pequena forza militar. Mentres, el segue a pacificar a provincia e logra someter tribos bereberes.

lei CI I, xxvii, 2, 2 do emperador a Belisarius onde se organizan administrativa e defensivamente os novos territorios; menciónanse os territorios nucleares de Africa e tamén a organización e cargo de gobernadores en Cerdeña e Septem. Non se mencionan Baleares e Córcega, o que pode indicar que a súa importancia estratéxica se considera menor.

abril: fortificación de Septem. Ao tribuno da cidade encoméndaselle vixiar os ‘movementos’ de Gallia e Hispania (“… et ipsium traiectum semper servare et omnia, quaecumque in partibus Hispaniae vel” 17 CI I, xxvii, 2, 2). Isto é lóxico para Hispania pero non tanto para Gallia.

Baleares sería importante para vixiar e controlar Gallia. Datos arqueolóxicos certificarían a presenza de tropas imperiais, un feito que non sería tampouco cómodo para os visigodos. De feito, datos de Dianium (Denia) revelan reformas nas fortificacións nesta época.

a presenza nas Baleares tamén aporta vantaxes económicas e sociais: sobre todo, o control do tráfico comercial na zona. Estas terras tamén serán utilizadas en ocasións como destino para personaxes que sofren exilios ou desterros. A autoridade sería exercida posiblemente por un tribunus, ao igual que en Córcega, dependente do gobernador de Cerdeña.

verán: Xustiniano permite a celebración dun gran triunfo en honor de Belisarius, o primeiro que non honra un emperador en 500 anos. Participan Xelimer e grandes cantidades de vándalos. Durante a cerimonia exhíbense elementos procedentes do Templo de Xerusalem e tamén o tesouro vándalo. Xelimer recibe unha pensión e é exiliado a Galatia coa súa familia. Moitos vándalos ingresan no exército imperial. Tómanse medidas para erradicar o arianismo da rexión.

Toletum é agora o centro desde o que opera de Teudis, que se esforza por controlar rexións da Baetica.

outubro, 2: Atalarico (18 anos), rei godo de Italia, morre de tuberculose, lodo dunha vida ‘consentida’ e ‘disipada’. A súa nai Amalasunta non pode seguir gobernando en solitario e casa cun curmán, Theohadad, sobriño de Teodorico, que se converte en rei.

Theodahad é o maior terratenente de Italia e o último herdeiro masculino da liña de Teodorico. O previsto é que sexa consorte sen participar no poder. Pero mantén conversas secretas cos imperiais prometendo a Toscana ao imperio a cambio de cartos, o rango de senador e permiso para residir en Constantinopla.

Clotario I, coa axuda de seu irmán Childeberto I, acaba con Gundemaro II, rei burgundio. Repártense o territorios burgundos, que se incorporan a Neustria.

Xustiniano restrinxe as liberdades da comunidade xudea.

Cynric, rei de Wessex logo da morte de Cerdic (segundo a Crónica anglo – saxona).

novembro, 16: publícase a segunda revisión, e final, do corpus iuris civilis (Código de Xustiniano).

en Arabia, fin da guerra de el Basous, logo de corenta anos de enfrontamentos, entre as tribos Tamim e Taghlib.

o reino Wei do norte divídese en Wei leste e Wei oeste: Ye, capital oriental e Chang’ an, capital occidental.

morren Marcellinus Comes (cronista) e Anthemius de Tralles (arquitecto e matemático).

532

en.wikipedia.org

primeira mención da expresión ‘anno domini’ na numeración dos anos. Consecuencia dos cálculos de Dionisio Exiguo, que determina (aproximadamente) o ano do nacemento de Xesús.

segundo el, Xesús nace o 25 de decembro, e conclúe que a ‘Inmaculada Concepción’ é o 25 de marzo, así que propón considerar este día como o primeiro do ano. A data de inicio de ano xa é algo polémico, pois hai quen segue tradición de considerar como tal o 21 de marzo, mentres que outros seguen a proposta de Xulio César e toman como primeiro de ano o 1 de xaneiro. Agora hai unha terceira data en discordia.

xaneiro, 11-18: revolta Niké en Constantinopla: durante un festival no hipódromo os ‘verdes’ berran as súas queixas ao emperador, que permanece en silencio. Finalmente Xustiniano fai que un pregoeiro lles mande calar. Como non fan caso, manda que os insulten. Estes enfurécense inda máis e prodúcese un diálogo entre emperador e verdes que non queda moi digno para o emperador. Os verdes toman as rúas e comezan a incendiar a cidade ao berro de nika! (vitoria). Xustiniano refúxiase en palacio, unha fortaleza.

os verdes son monofisitas e o goberno católico. Ademais, algunhas personalidades da capital financian os seus alborotos por diversos fines. Por exemplo, dous sobriños de Anastasius están resentidos contra a usurpación de Xustino e agora tratan de derrocar a Xustiniano. Parece ser que tamén o xurista Triboniano ten intereses para apoiar as revoltas.

nas rúas, algúns cidadáns fan emperador a Hypatius, sobriño de Anastasius. O palacio ten unha saída ao Bósforo e o emperador decide embarcar todo o que pode para fuxir da cidade, pero seica Teodora di: “aí están as túas naves. Pola miña banda, adhírome á máxima dos tempos antigos de que o trono é un glorioso sepulcro”. Xustiniano, entón, decide quedar, consulta a Belisarius e este considera que pode facerse cargo da situación.

o magister militum per Orientem Belisarius e o magister militum per Illyrium Mundus introducen 3000 soldados no hipódromo, onde os verdes celebran a vitoria, matan entre 30000 e 40000 persoas; os sobriños de Anastasius (Flavius Hypatius e Flavius Pompeius) son executados e Triboniano deposto dos seus cargos.

Childeberto I e Clotario I reinician hostilidades contra o burgundo Gundemaro, a quen asedian en Augustodunum. Gundemaro é derrotado e morre en Zulpiacum, onde é trasladado.

Theuderico I rexeita aliarse con seus irmáns contra os burgundos e as súas tropas ameazan con abandonalo. Como contrapartida inicia unha campaña contra Auvernia, que ameazaban con independizarse; esta rexión resulta arrasada.

Clotario I fai asasinar os seus sobriños Teodebaldo e Guntaro (dez e sete anos), fillos de Clodomiro.

Isidoro de Mileto e Antemio de Tralles foron os encargados das tarefas de reconstrución da capital. A obra máis importante é a construción de ‘Hagia Sophia’. Tamén se comeza a construción do ‘pazo subterráneo’, unha enorme cisterna subterránea para subministrar auga ao pazo imperial.

outra obra destacada é a ‘porta Chalki’, entrada principal ao pazo imperial, coma o pórtico do Senado (entre Hagia Sophia e Magnaura). Ambas desenvólvense sobre o patrón da cruz da cúpula. Na Chalki a única bóveda descansaba sobre os arcos de catro bóvedas de canón. A leste e oeste, estes arcos arrancan de piares saíntes cara dentro; ao norte e sur da parte posterior doutras bóvedas de canón máis baixas e estreitas que ligaban os lados dos piares ao muros exteriores. No pórtico do Senado, que nos lembra a edificación de fondo do ‘Disco de Teodosio’, unha bóveda carga a esquerda e dereita sobre fondas bóvedas de canón; por diante, e polo lado da fachada propiamente dito, parecendo apoiarse só sobre os arcos. A diferenza dos sólidos muros que circundaban a Chalki, as bóvedas de canón e os pórticos do edificio do Senado, están sostidos no exterior por enormes columnas, hoxe desaparecidas.

nas obras imperiais chegan a traballar máis de 10000 persoas.

en Constantinopla hai hospitais gratuítos, beneficencia para pobres, brigadas contra incendios, alumeado público, subministro de auga, cisternas para reservas de auga e hórreas para grao, en caso de asedio.

outubro: asínase a ‘paz eterna’ con Persia que da por finalizada a guerra en Iberia. Ambos bandos acordan devolver os territorios ocupados e Xustiniano consente pagar 110 centenaria (11000 libras de ouro) como contribución para a defensa dos pasos do Cáucaso

Cosroes I planea un reorganización imperial e tamén lle convén a paz. Realiza un censo e establece un novo sistema de impostos. Cosroes ten sona de monarca culto, xusto e tolerante (é coñecido como ‘o Xusto’): a súa sona chega a oídos dos filósofos atenienses (Damaskios, Simplikios e outros), que se quedaran sen saber que facer logo de pechada a Academia e deciden emigrar a Persia, onde son ben recibidos.

liberado do frente persa, Xustiniano planea atacar Africa, onde Xelimer lle dera un bo pretexto ao derrocar a Hilderico, aliado imperial. Xustiniano esixe a entrega de Hilderico pero este é executado.

Septem e Baleares son puntos estratéxicos para Constantinopla na súa ‘reconquista’ da pars occidentis. Procopio narra (bellum vandalicum IV, v, 1-8) que Apolinar, un italiano criado en Africa e home de confianza de Belisarius, conquistou Ibiza, Mallorca e Menorca; podemos deducir que isto formaría parte dun plan de Belisarius –e de Xustiniano– xa que logo dunha serie de vitorias fronte os vándalos e antes de realizar o asalto de Cartago, ordena a conquista de territorios que lle facilitaran auxilio ao acosado rei vándalo, ou que, por rebelións indíxenas, puideran poñer en perigo ao corpo expedicionario oriental.

Xoán Asiacus, monxe fanático, dirixe unha cruzada contra os pagáns en Asia Menor.

outubro, 17: morre Bonifacio II. Celébrase un cónclave para elixir sucesor pero non se chega a ningunha decisión.

An Ding Wang suicídase e sucédeo Xiao Wu Di, como emperador Wei.

Silla conquista a cidade – estado de Geumgwa Gaya en Korea durante o período dos tres reinos.

531

ordorenascendi.blogspot.com

abril, 19: batalla de Callinicum: Belisarius (ao mando de 20000 homes) é derrotado polos persas sasánidas baixo Spahbod Azarethes, Éufrates, nas proximidades da actual ar-Raqqa. Xustiniano inicia negociacións de paz.

febreiro, 20 – abril, 30: Xoán de Capadocia é nomeado prefecto do pretorio de Oriente. Xunto con Triboniano promove medidas impopulares que buscan aumentar os ingresos imperiais.

setembro, 13: morre Khavad I morre e sucédeo Khosrau I Anushrivan ‘o Xusto’ (Cosroes I). Sabíase que o fillo maior era partidario de Mazdak polo que foi relegado a favor de Cosroes, que fixo executar ao propio Mazdak, para que no se dubidara da súa relixiosidade.

a herexía, de carácter comunitario e colectivista, sen embargo, non desaparece de inmediato, pero xa nunca volve ser relevante. Tamén hai matanza na familia real para evitar unha guerra civil, case unha tradición ineludible.

batalla de onde o río Unstrut: a familia dirixente turinxia é prácticamente destruída polos francos; só sobreviven Radegunda e seu irmán, que son capturados. Amalberga, tía deles, e Amalfredo, curmán, escapan cara Constantinopla. É posible que tamén participaran saxóns.

os turinxios eran unha confederación de tribos na zona das actuais Hesse, Thuringia e Sachsen. Semella que falaban un dialecto común.

Radegunda e seu irmán son levados a corte de Clotario I, na proximidade de Soissons. Semella que foron separados: Radegunda a unha propiedade real próxima a Athies, onde estivo ata que tivo idade de casar. Aprendeu a ler e escribir en latín e recibiu instrución na fe católica. Co tempo ensinou e coidou dos nenos e nenas da propiedade.

en Constantinopla, por causa de certos disturbios, algúns ‘azuis’ e ‘verdes’ son apresados.

Amalarico destitúe ao prefecto de Hispania, Estevo, e non nomea substituto.

Amalarico casara con Clotilde, filla de Clodoveo I, para mellorar as relacións cos francos, pero é católica e obrígaa a adoptar o arianismo. Clotilde queixouse ante Clotario I e Childeberto I, que derrotan a Amalarico nas proximidades de Narbo. Os exércitos francos penetran en Hispania perseguindo a Amalarico, que se refuxia en Barcino, onde morre asasinado.

primeiras incursión dos antos nos Balcáns. Xustiniano constrúe liñas fortificadas para protexer o Danubio.

carta do bispo de Toletum, Montanus ao magnate Turribius.

a sección norte de Septimania, en torno a Albi, pasa a control franco.

os visigodos elixen a Teudis, rexente de Amalarico. Os francos saquean o NE de Hispania e Teudis tenta expulsalos.

Bonifacio II busca regular a sucesión no bispado de Roma a favor de Vixilius pero ten que ceder nas súas pretensións ante as presións do clero romano.

remata o tempo de Chang Guang Wang en Wei (norte de China). O xeneral Gao Huan inicia unha rebelión e declara emperador a outro membro do clan imperial, An Ding Wang.

Ankan (66) sucede a seu pai Keitai, como emperador de Xapón.

o xefe iemení Esymphaios sufre un golpe do clan Habachan que o substitúen por Abraham, un cristián orixinario de Adoulis, que entón Kaleb de Axum pasa a recoñecer como vicerrei, logo de fracasar no intento de derrotalo.

526

escudo de xefe lombardo co símbolo de Odín
www.taringa.net

Olybrius, cónsul único.

maio, 18: ao seu regreso a Ravenna Teodorico encerra a Xoán I en prisión, onde non tarda moitos días en morrer de fame; elixe como sucesor Fiz III (para algúns Fiz IV).

maio, 20: tremor de terra en Antioquía cun balanzo de 300.000 vítimas.

maio, 29 &30: a cidade Lychnidos, en Illyricum, sufre un tremor de terra e é destruída.

agosto, 26: morre Teodorico en Ravenna; sucédeo o seu neto Atalarico (10 anos) baixo a rexencia de súa nai Amalasunta (filla de Teodorico).

o reino visigodo está en mans do outro neto de Teodorico, Amalarico (24), co que remata a rexencia de Teudis.

Clotario I e Childeberto I asinan unha paz con Gundemaro II de Burgundia e atacan Provenza en mans visigodas. Amalarico é derrotado e ten que ceder a Provenza, co que as posesións godas en Gallia redúcense á Septimania.

os francos tamén derrotan os alamanos e ocupan os seus territorios.

Khavad I, coa asistencia de al-Mundhir III, comeza unha campaña no Transcáucaso e na alta Mesopotamia.

os xenerais Sittas e Belisarius dirixen exércitos á Armenia persa.

Ecclesius, bispo de Ravenna, comisiona dous novos templos, un para Classis.

unha carta de Atalarico, que nomea quaestor a un tal Ambrosius, mostra as funcións que agora tiña este cargo en Italia como, esencialmente, voceiro do rei.

os lombardos entran en Pannonia.

524

Iustinus e Opilio, cónsules.

maio, 1: Sexismundo é executado en Aurelianum; tamén a súa muller e os fillos. Seica acaban no fondo dun puzo.

o irmán de Sexismundo, Gundemaro II, asume o mando burgundo, agrupa as forzas burgundas e busca axuda ostrogoda.

xuño, 25: os francos son derrotados polos aliados en Veseruntia; sen embargo, o rei franco Chlodomiro morre na batalla.

Clotario I casa á forza coa viúva de Chlodomiro, Guntheuc e mata os fillos de seu irmán, excepto Chlodoaldo, que pode escapar a Provenza pero non tenta facer valer os seus dereitos ao trono; dedícase á vida relixiosa e funda un mosteiro.

Clotario I e Childeberto I repártense os territorios de seu irmán (Childeberto Carnutum e Aureliani, Clotario Turonensis e Pictavia).

Nubia está dividida en varios ‘reinos’: ao norte Nobatia (entre a 1 e a 3 cataratas do  Nilo) con capital en Paras; ao sur Markuria, con capital en Dongola. Inda máis ao sur Alodia, con capital en Soba.

os abisinios esténdese cara Nubia e agora, baixo Kaleb, lánzase a conquistar novamente Iemen, en teoría para axudar a poboación cristiana perseguida polos reis de Himyar.

Xustino decreta medidas contra o arianismo, que aristócratas italianos tamén queren instaurar en Italia. Teodorico dera facilidades ao catolicismo e síntese traizoado ao comprobar que non valeran de nada. Fai asasinar algúns aristócratas acusados de traizón. Boethius defendera a un dos acusados, o senador Albino, resultando el mesmo inculpado e torturado ata morrer.

concilio en Ilerda.

a brecha entre a aristocracia senatorial con base en Roma e os partidarios do goberno godo en Ravenna é cada vez maior. Os anos finais de Teodorico son anos de persecución do culto católico, en represalia ás medidas orientais contra os arianos.

decembro, 1: morre Ahkal Mo’Naab’ I de Palenque, que estará varios anos sen gobernante.

523

es.wikipedia.org

Flavius Anicius Maximus, cónsul único.

o Coliseo presenza os últimos xogos con animais organizados por Flavius Anicius Maximus, en celebración do seu consulado, prohibidos posteriormente por Teodorico.

Casiodoro sucede a Boethius coma magister officiorum: “para o monarca ti [Casiodoro] fuches un bo xuíz e un íntimo ao que honrou. Pois cando se liberaba dos seus deberes oficiais buscaba a túa conversa para saber os preceptos dos sabios, para emular os grandes homes do pasado. Sempre curioso, quería saber sobre o curso das estrelas, as mareas do mar, e fontes lendarias, para que o seu estudo da ciencia natural lle fixera parecer un auténtico filósofo purpurado (Variae, 9.24.8).

Clotario I, Chlodomiro e Childeberto I aproveitan a ameaza que supoñen os preparativos de Teodorico e invaden territorio burgundo, derrotando a Sexismundo e seu irmán Gundemaro II.

Sexismundo é traizoado, capturado e trasladado a Aurelianum por Chlodomiro. Teodorico queda con algúns territorios e recupera o tesouro visigodo que capturara Gundobado, e retírase da guerra, que continúa entre francos e burgundos.

Sabbatius casa con Teodora.

maio, 6: morre Trasamundo, sucedido por Hilderico (probablemente 60 anos), fillo de Hunerico e Eudocia; pasara ata os corenta en Constantinopla e era romano culturalmente. Decreta a liberdade de culto para católicos e establece boas relacións Oriente.

agosto, 13: Xoán I sucede a Hormisdas.

continxentes bereberes saquean Lepcis Magna, que quedara sen defensas; Gaiserico ordenara derrubar as murallas das cidades para evitar rebelións dos romanos.

unha revolta estalla nas seis cidades fronteira no norte do reino Wei: fortes tensións entre a elite e clan Tuoba desestabilizan moito o estado.

a pagoda Songyue complétase durante a era Wei.

Seong, rei de Baekje, un dos tres reinos de Korea.