Triboniano e Xustiniano presentando as Pandecta |
Xustiniano, cónsul único.
xaneiro, 2: Xoán
II elixido bispo de Roma. O seu verdadeiro nome era Mercurius, pagán, pero múdao, inaugurando un costume que se
consolidará co tempo. Conta co consentimento das autoridades godas.
primavera: revolta anti-vándala en Tripolitania e Sardinia. O
groso da flota (120 naves e 5000 homes) son desprazados a Sardinia ao mando de Tzazo,
irmán do rei. As forzas bizantinas da Cyrenaica
ocupan Lepcis Magna e Tripoli.
xuño, 21: a pesar da opinión contraria de, entre outros, Xoán de Capadocia, Xustiniano envía a Belisarius
a Africa para conquistar o reino
vándalo. Reúnese unha flota de 500 naves de transporte (10000 infantes e 5000 de
cabalería: 3000 romanos, 1000 hunos e herulos e os bucellarii de Belisarius) cos subministros necesarios. Unha forza
moito menor que a enviada por León I. Na nave insignia acompañan a Belisarius o
seu secretario militar Procopio e a
súa dona Antonina.
a oposición dos conselleiros imperiais baséase en que a
tesouraría imperial se vería seriamente minguada.
Belisarius toma todas as precaucións para que a poboación
católica de Africa se poña do seu
lado. Ademais as forzas vándalas están divididas: unha parte está en Sardinia cando Belisarius desembarca nas
proximidades de Carthago.
setembro: Belisarius chega a Sicilia, que usa como punto
de apoio, co permiso de Amalasunta. Os
ostrogodos aportan subministros e a flota é preparada para o ataque final.
setembro, 9: os romanos tocan terra en Caput Vada. Belisarius marcha cara
Carthago, no norte, seguindo a costa, acompañado pola flota e vixiado por Xelimer. As cidades polas que pasan
caen sen resistencia.
setembro, 14: na batalla de ad decimum (no miliario décimo) Belisarius case é derrotado por Xelimer,
que tenta unha emboscada nun desfiladeiro, pero logra a vitoria despois de
matar a Ammatas, segundo irmán do
rei. Carthago cae ao día seguinte baixo orde expresa de respectar a vida da
poboación. A flota romana é estacionada no lago Tunis.
novembro, 29: tremor de terra en Syria, nas proximidades
de Aleppo, onde morren 10000, 130000 aproximadamente en toda a rexión.
Xelimer recibe a axuda do seu outro irmán Tzazo en Bulla Regia e tamén logra a axuda dos
mauretanos. Xunta un continxente de 50000 e avanza cara Carthago.
decembro, 15: segunda batalla en Tricamarum, pese á superioridade vándala en número, e logo dunha
carga da cabalería romana, cae Tzazo e escapa Xelimer, mentres Belisarius
captura moitos civís vándalos e o tesouro real. Xelimer refúxiase cos
mauretanos, pero finalmente entrégase coa condición de que se lle respecte a
súa vida e a da súa familia.
as novas autoridades orientais estimulan agora a volta da
elite rexional, reconstrúense e edifícanse moitas igrexas e rehabilítanse as
murallas. Por exemplo, é reconstruída a vella basílica do s. II no cumio de
Birsa baixo o esquema dos mosteiros fortificados. Tamén se rehabilita
parcialmente o porto militar circular. Segue en servizo o porto comercial
rectangular. Os baños antoninos tamén son restaurados parcialmente, e faise
necesario construír novas cisternas que substitúan o acueducto de Zaghuan, que
xa non leva auga á cidade.
coa vitoria romana, Lepcis
Magna volve ser capital provincial pero xa non é máis que un pequeno núcleo
urbano rodeado de deserto e ruínas. A nova muralla delimita un pequeno espazo
arredor do porto e os foros que non albergan máis de 4 ou 5000 persoas.
Algunhas vellas edificacións, sen embargo, gozan de novo esplendor, como a
basílica dos Severos, agora igrexa. Outras igrexas máis pequenas ocupan o foro
e parte das antigas rúas.
Sabrata ocupa agora pouco máis de 16–18 hectáreas, un terzo da
súa máxima extensión, con non máis de 4000 habitantes, protexidos por unha
forte muralla arredor do vello centro monumental, o porto e algúns barrios próximos.
morre Remigius,
bispo de Reims que conseguira bautizar a Clodoveo
I.
morre Theuderico I,
sucedido polo seu fillo Teodeberto I.
II concilio de Orleáns: prohibición de matrimonios mixtos
entre cristiáns e xudeos.
decreto
de Xustiniano, que coloca o bispo de Roma á cabeza de toda a cristiandade.
tremor
de terra en Constantinopla.
(ata
537) Casiodoro asume o cargo de praefectus
praetorio Italiae.
decembro, 16: finalmente complétanse as digesta ou pandectae. Triboniano fora
readmitido nas súas funcións, pois deixara a medias estes traballos e resultaba
pouco menos que indispensable para a súa finalización. Son 50 tomos de opinións
legais de xuristas prestixiosos dos ss. II e III, destinadas a orientar os
xuíces na interpretación das leis. Tamén redactou un manual para estudantes.
Ursicinus, arcebispo de Ravenna.
Ningún comentario:
Publicar un comentario