luns, 24 de xuño de 2013

475

moeda coa efixie de Romulus Augustulus
www.livius.org
Zenón, cónsul único.

xaneiro, 9: Teodorico Estrabón, o xeneral isauro Illus e a viúva de León I, Verina, encabezan unha revolta que pretende entronizar a Basiliscus, logrando que Zenón se teña que refuxiar en Antioquía.

xaneiro, 12: Basiliscus é entronizado como augustus do imperio oriental.

abril, 9: Basiliscus publica o enkyklikon (as súas posicións relixiosas monofisitas fano inmediatamente impopular).

Arvernis volve estar asediada. Ecdicius ten que retirarse a un lugar máis seguro. Nepos chámao e substitúeo por Orestes como magister militum.

mais Nepos non se atreve a atacar directamente os godos, especialmente cando os burgundos mudan as alianzas e se distancian dos romanos (en desacordo coa excesiva influencia oriental) e continúan as negociacións.

Nepos reúnese co concilium de Liguria, que decide enviar a Epiphanius, bispo de Ticinum, á cabeza dunha nova embaixada. Grazas á súa intervención, Eurico decide pactar unha paz. Os detalles fíxanos Eurico e Chilperico por unha banda e por outra Epiphanius, Graeco (bispo de Massiliensis), Basilio (bispo de Aix), Fausto (bispo de Riez) e Leoncio (bispo de Arelate). Negocian ata xuño e o tratado recoñece o dominio godo sobre os territorios ocupados co engadido de Auvernia, onde inda resiste a capital. Aos burgundos confírmanselles as posesións ata o Durance. Ademais, roto o foedus, recoñécese a plena autonomía dos xermanos. A cambio, estes comprométense a non atacar os territorios romanos en Gallia e restituír a Provenza, con Arelate e Massiliensis incluídas. A paz é rexeitada en Roma pero Ennodius na súa biografía a conta coma un éxito de Epiphanius.

na nova situación Sidonio Apolinar ten que exiliarse á fortaleza Livia.

un lume en Constantinopla destrúe a estatúa de Zeus Olímpico feita por Fidias, unha das marabillas da antigüidade. Tamén arden numerosos documentos públicos nalgunhas bibliotecas.

Nepos é cuestionado por case todos os sectores. Os bispos están indignados por abandonar provincias católicas á herexía ariana; os nacionalistas consideran humillante ceder unha nova provincia. É considerado un home de palla de oriente e un traidor en Auvernia. Sen embargo, as súas opcións son moi limitadas.

un sínodo en Arelate condena a doutrina de Lucidus sobre a predestinación.

as statuta ecclesiae antiqua, compilación de textos disciplinares da Narbonensis, recomendan no canon 16 que os bispos leven os xudeus ás igrexas para que escoiten a Deus e se lles permita permanecer ata finalizada a misa dos catecúmenos; o canon 83 rexeita que os cristiáns garden as festividades xudías, advirten contra as súas supersticións e contra que os cregos fabriquen e usen as filacterias (c. 36), amuletos coa misión de actuar como cadea das ánimas. Berman argumenta que estas non eran práctica xudías, senón de estrañas e curiosas seitas sincretistas, ás que pertencían os xudeus galos en gran número.

o comes franco Arbogasto (católico) exerce o mando de Belgica I dende Treveroroum, a capital.

componse o codex euricianus, que tenta regulamentar tanto a vida dos romanos como dos godos. Está escrito en latín pero recolle a tradición consuetudinaria xermánica.

agosto, finais: Orestes debía substituír a Ecdicius nas operacións contra os godos. Retrasa a súa saída de Roma durante as negociacións e en vista de que xa non é oportuno intervir en Gallia parte cara Ravenna. Nepos decide claudicar sen loitar e embarca cara Dalmacia, a súa base de poder (agosto, 28).

outubro, 31: Orestes proclama augustus ao seu fillo Romulus (Augustulus pola súa xuventude, quizás 10 ou 14 anos) e asume o poder efectivo.

Nepos segue a defender a súa lexitimidade dende Dalmacia e continúa acuñando moeda no seu nome e no de Zenón. O ius monetandi representaba un dos principais medios de expresar o poder imperial.

Gennadius de Marsella, en de viris illustribus, deixa testemuña de ter traducido do grego ao latín cando menos cinco libros: un “moi persuasivo” que Timoteo, bispo de Alexandría, dirixira ao emperador León; e outros catro do monxe Evagrio do Ponto (o tratado Contra os oito principais pecados, versión que fixo “coa mesma sinxeleza que atopou no orixinal grego”; os Cen sentimentos, “que traducín e restaurei, volvendo a traducilo e corrixilo en parte, para manifestar así a verdadeira intención do autor, porque vin que a tradución anterior (de Rufino) estaba viciada e confusa”; un resumo do anterior, os Cincuenta sentimentos, “que fun o primeiro en traducir ao latín”; e unha cuarta obra de Evagrio, da que non sabemos o nome, colección de opinións “moi escuras ...”, que os corazóns dos monxes podían entender”).

Orestes abandona a xefatura do exército, que pasa ao esciro Odoacro, que acepta colaborar para expulsar a Nepos, pero a cambio esixe un terzo de Italia para as tropas. A negativa de Orestes abre un novo conflito.

Bodhiharma, monxe budista, viaxa a China e comeza a ensinar o Lankavatara Sutra.

Gongju muda en capital de Baekje, e vese ameazada por Goguryeo, que conquista o val do río Han, en Korea.

píntase un Bodhisattva nas covas de Ajanta en Maharashtra (India).

estase a compilar un Talmud en Babilonia, fonte da maioría do Halakha xudeu.

Ningún comentario:

Publicar un comentario