xxiv. reinado de filipe ii (e 2)

María Pita

195. Guerra con Inglaterra (1588). Filipe II estaba molesto con Inglaterra, porque a súa reina Dona Sabela tiña favorecido en gran medida a insurrección dos Países Baixos e ao efecto, equipou unha escuadra numerosa e formidable, que recibiu o nome de Armada Invencible; pero foi desfeita polas tempestades.

A maior parte dos buques que se salvaron da tempestade foron esnaquizados polos barcos ingleses, mandados polo célebre mariñeiro e corsario Drake, protexido pola reina. Mandaba a flota española o Duque de Medina-Sidonia, soldado moi valente, pero mariñeiro inexperto. Cando Filipe II tivo novas do desastre, limitouse a dicir friamente: “eu non enviei barcos a loitar cos elementos.”

196. Consecuencias da catástrofe da Invencible (1596). A desgraza da perda da Armada Invencible abateu o poder naval de España; a escuadra inglesa atacou as posesións españolas e puxo sitio a A Coruña, pero tivo que levantalo ante o heroísmo dos seus defensores.

Duque de Alba

Na defensa de A Coruña inmortalizouse a célebre María Pita. Despois, a escuadra inglesa desembarcou en Cádiz, saqueando e arrasando a cidade. Dende entón, Inglaterra ten procurado manter unha supremacía naval en todos os mares.

197. Anexión de Portugal (1580). Tendo finado o rei de Portugal, Filipe II como parente seu, foi designado para herdar a coroa do reino lusitano.

A designación do monarca español fíxoa unha Xunta de letrados, pero os portugueses negáronse a incorporarse a Castela. Entón Filipe II enviou un bo exército, ao mando do Duque de Alba, e despois dunha breve campaña, Portugal e as súas colonias caían en poder do monarca español, realizándose a unidade nacional da Península Ibérica.

198. Antonio Pérez. Antonio Pérez, secretario particular e confidente de Filipe II, foi acusado de asasinato e reducido a prisión; logrou escaparse da prisión e refuxiouse en Aragón, o seu país natal, amparado polos foros aragoneses.

Antonio Pérez

199. Axitación en Aragón. Acusado de herexía Antonio Pérez, Filipe II fixo que se lle sacara do cárcere do Xustiza e fora conducido aos calabozos da Inquisición. Con tal motivo, produciuse un gran motín en Zaragoza e Pérez puido escapar a Francia.

200. Execución de Lanuza. A conduta dos aragoneses, decidiu a Filipe II a mandar un exército para castigalos; as tropas do rei caeron sobre Zaragoza, prenderon a Don Xoán de Lanuza, Xustiza Maior de Aragón, quen pouco despois era condenado á última pena.

202. Xuízo que merece Filipe II. Non foi afortunado como seu pai; as súas armas obtiveron vitorias moi brillantes (San Quintín, Lepanto, …), e soubo soster a causa do catolicismo en Europa, conservando en España a paz das conciencias e logrou manter íntegro o imperio español.

a "súa" historia de España