464

reconstrución de Conimbriga

Rusticus e Olybrius, cónsules.

febreiro, 6: Ricimer derrota un continxente alano en Bergamensis (Bergamo) nos Alpes e mata o rei Beorgor. Marcellinus comes (Beorgor rex Halanorum a Ricimere rege occiditur) escribe del coma se fose un rei bárbaro máis.

Remismundo vence a Frumario de xeito definitivo, ratifica a alianza con Teodorico II e reforza a estabilidade na zona.

habería dúas interpretacións posibles:

a/ Teodorico II recoñece que non pode controlar a situación e apoia a Remismundo como a opción máis manexable para el e para os intereses imperiais e aristocráticos: o envío de armas e o casamento do suevo cunha princesa goda serían sinais de recoñecemento. Sen embargo, o godo consegue que a súa influencia siga a sentirse: misións arianas (acaban por converter ao propio rei), protestas polos ataques suevos a Aunona (probablemente distrito de Tui).

b/ os godos xa non controlan a situación en Hispania e deben tratar os suevos como iguais. Incluso volve a muller de Remismundo a Callaecia, que estivera alí coma refén dende 457. Os provinciais deben valerse por si mesmos para chegar a acordos sen interferencias alleas.

Arborio abandona a Península sen ser substituído por ningún outro magister militum; o único representante militar imperial testemuña a partir de agora será o dux provinciae Tarraconensis Vicencio, cargo creado por Maioriano antes de abandonar Hispania, e que obedece a un feito obvio: o carácter fronteirizo de Tarraconensis, única provincia hispana xa baixo control imperial efectivo.

as bases militares na liña dende Lucus a Vitoria (exitentes dende principio do s. V) están baleiros ou ocupados por continxentes godos, suevos ou pagadas pola aristocracia local.

Lusidio entrega Olisipo ao suevos. Máis tarde será representante dos suevos ante o emperador.

Aegidius pecha un acordo cos vándalos.

a andamia institucional romana local sobrevive inda que a estrutura imperial se esfuma. A superestrutura desaparece: a oportunidade de exercer cargos no goberno imperial pero a subestrutura permanece. O sistema de división rexional por conventus é testemuñado por Hydacio.

Conimbriga é saqueada. A familia do nobre Cantaber é feita presa e levada como refén.

Aegidius morre, quizás envelenado. Syagrius herda o territorio e os buccellari de seu pai. O comes Paulus manda as tropas plenamente romanas que inda existen nese ámbito. A estratexia segue a ser aliarse co emperador e os francos para poder seguir a existir como poder independente. Tamén se menciona o comes Arbogast como personaxe influínte na zona.

Severus nomea a Arvandus praefectus praetorio en Gallia.

Basiliscus e súa irmá, Aelia Verina, emperatriz, conseguen que este acceda ao consulado do ano seguinte.