batalla de Poitiers tabla de Charles de Steuben, 1837 www.fr.wikipedia.org |
marzo,
2: Abd al-Rahman emprende unha
expedición contra os francos; parte de Pampilona,
pasa Roncesvalles, derrota a Eudes
en Burdigalia e logo segue cara o
norte.
verán:
Eudes diríxese a Reims para advertir a Carlos Martelo e solicitar o seu apoio contra
os invasores. Reúnense en París e Carlos promulga un bando para organizar un
exército, que inclúe austrasianos, neustrios e burgundos. Mentres, os musulmáns
fanse con moitas cidades ao seu paso e diríxense a Poitiers.
xuño,
26: Venus oculta a Xúpiter.
setembro:
Carlos dirixe o seu exército a Orleans e cruza o Loira, probablemente
acompañado por Eudes e as tropas que lle quedan. Acampa cerca de Tours, ao
suroeste da fortaleza de Ballan-Miré, para protexer a abadía de Martiño.
Derrota avanzadas musulmás e fainas retroceder. Abd al-Rahman fixa a súa
posición no río Vienne.
outubro:
os francos cruzan o río Vienne e establecen un campo na mansio romana abandonada de ‘Vieux-Poitiers’, quizás usando o
teatro romano e as súas torres como fortificacións. Carlos forma unha posición
defensiva que intercepta a vía romana e rexeita ataques musulmás durante sete
días.
outubro,
18/25: as forzas de Carlos derrotan un enorme exército comandado por Abd
al-Rahman, nas proximidades de Poitiers. As cargas dos musulmáns fracasan unha
e outra vez contra as liñas francas, Abd al-Rahman morre en combate, cae a
noite e ao amencer os francos comproban a retirada musulmá.
os
musulmás retíranse en dous continxentes, un ata Septimania e outro retrocede cara al-Andalus a través de Roncesvalles. Eudes persegue os vencidos
antes de regresar a Burdigalia.
Carlos retírase a territorio franco por Orleans e Auxerre, promovendo novos
homes para bispados chave.
Abd al-Malik ibn Katan
al-Fihri é novo wali de al-Andalus.
unha
forza musulmá chega ata o Ródano.
dúas
consecuencias desta vitoria de Carlos Martel son o seu alcume (carolus martellum), e a submisión de
Eudes de Aquitania, aparte de frenar definitivamente a expansión musulmá en Gallia.
na
parte central da illa de Java desenvólvese un estado baixo o rei Sanjava.
formulario
de Marculfo.
Constantino, fillo de León III, casa cunha princesa xázara, que recibe o nome de Irene.
León
III impón a xurisdicción do patriarca sobre os territorios de Sicilia, Calabria
e o Ilírico.
Egbert, irmán do rei Eadberht de Northumbria, nomeado arcebispo de Eboracum, logo de viaxar a Roma.
Bonifacio, arcebispo, obtén do bispo de Roma a
autorización de nomear bispos nos novos territorios que ‘evanxeliza’ en
Xermania.
Theudebald, duque alamano, por odio a Carlos
Martel, depón ao bispo Heddo e
confínao no mosteiro de Reichenau.
Ningún comentario:
Publicar un comentario