 |
| Narsés (supostamente) en Vitale de Ravenna |
morre Gallus de
Auvernia e os seus restos son transportados á basílica de Lourenzo, os xudeus
únense á procesión, o que proba o trato correcto entre bispos e comunidade
xudía.
primavera: guerra en Lazica:
o exército bizantino e o seus aliados (uns 6000 homes) ao mando de Bessas recuperan a estratéxica
fortaleza de Petra, no Mar Negro.
Bessas ordena que se derruben as murallas da cidade.
Xustiniano nomea a Narsés comandante militar de Italia. Este reúne unha forza
expedicionaria en Salona (entre 20000
e 30000 homes, apoiados por foederati,
nomeadamente lombardos, herulos e búlgaros).
Narsés chega a Istria
pero atopa coas forzas coaligadas de Totila
e Teudebaldo, que bloquean a ruta ao
val do Po. Busca unha maneira de non enfrontarse a eles e consegue chegar a Ravenna sen oposición usando barcos e
pasadizos nas lagoas da zona.
xullo, 9: Petra
resulta moi afectada nun tremor de terra que produce moitos danos por todo o
levante, especialmente en Galilea: Tyros,
Sidon, Biblos, Xerusalem, Gerasa. Berytus resulta tremendamente afectada polo tremor e polo tsunami
que o seguiu. Estímase que a magnitude foi de entre 7.2 ou 7.6 e segundo Antoninus de Piacenza, peregrino,
morreron unhas 30000 persoas.
xullo: Apollinario,
patriarca melquita de Alexandría.
Narsés ataca e derrota os godos de Ariminum.
agosto, 14: Vixilius
excomunga o arcebispo de Cesarea, o
patriarca Mennas e os seus adeptos,
que aprobaran o decreto dos ‘tres capítulos’.
outono: batalla de Sena
Gallica: a flota bizantina (50 barcos) destrúe a forza naval goda ao mando
de Indulfo, a unhas 17 millas ao
norte de Ancona.
os eslavos atacan Illyricum,
e ao retirarse os xépidos axúdanos a cruzar o Danubio.
outono: Xiao Dong,
descendente do xeneral rebelde Hou Jing,
sucede a Jianwen Di como emperador
da dinastía Liang. Hou Jing é quen controla o goberno imperial na capital, Jiankang.
os turcos, dirixidos por dous irmáns, Bumin Khagan e Issik Khagan, rebélanse contra os Yuan Yuan, que teñen que
desprazarse cara occidente; as fontes occidentais chámanlle avaros, que fan
presión á súa vez sobre os eslavos e estes sobre as fronteiras dos Balcáns.
as fontes mencionan os bávaros por primeira vez.
Vítor de Tununa, bispo africano crítico coa política relixiosa de Xustiniano
de condena dos chamados “tres capítulos”, é desterrado a Baleares; na crónica
que escribe conta como sufriu varios exilios: primeiro nas Baleares.
as
Baleares son, por tanto, unha zona habitual de destino de desterrados. É un
feito típico do mundo antigo e tardoantigo que as illas cumpran esta función.
Xustiniano aproveita o chamamento de Atanaxildo na súa loita civil contra Axila para facerse con diversos
territorios en Hispania, nas costas
andaluzas e levantinas, desde o estreito ata Denia.
as
Baleares deberon servir de escala e lugar de fondeo e aprovisionamento dos
barcos que se dirixían a Hispania, a Carthago Spartaria, que acabará por ser
a sede do goberno imperial na península.
o
rexistro arqueolóxico indicaría que a conquista bizantina estimulou a vida das
illas: serían escala básica de rutas comerciais no Mediterráneo occidental,
agora controlado na súa totalidade polo imperio.
decembro, 23: Vixilius debe
refuxiarse en Calcedonia, fuxindo de Xustiniano, que pretende detelo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario